forum.babia.pl

przemek p

[link widoczny dla zalogowanych] :

"Z przykrością i żalem powiadamiamy o tragicznej śmierci naszego Taty, Męża, wspaniałego człowieka Edwarda Hudziaka, wieloletniego dzierżawcy Schroniska PTTK Markowe Szczawiny, ratownika bedzkidzkiej grupy GOPR, zasłużonego działacza i przewodnika PTTK .
Zmarł dnia 28.01.2011r. w górach Ekwadoru z niewyjaśnionych przyczyn. Obecnie czekamy na sprowadzenie jego ciała do Polski, prawdopodobnie potrwa to do dwóch, trzech dni. Bardzo prosimy o modlitwę za jego duszę. Wszelkie informacje na temat pogrzebu postaramy się zamieścić na naszej stronie internetowej
Małgorzata, Izabela, Daniel, Katarzyna, Dawid Hudziak"

Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie

Antek

Kiedy góral umiera to góry z żalu sine

pochylają nad nim głowy jak nad własnym synem

las w oddali szumi mu odwieczną pieśń bukową,

a on długo sposobi się przed najdalszą drogą.

Kiedy góral umiera, to nikt nad nim nie płacze

siedzi, czeka aż kostucha w okno zakołacze

oczy jeszcze raz podniesie wysoko do nieba

by pożegnać góry swoje, by im coś zaśpiewać.

Góry moje, wierchy moje otwórzcie swe ramiona

niech na miękkim z mchu posłaniu

cichuteńko skonam

ojcze mój, halny wietrze, powiej ku północy

ciepłą drżącą swoją ręką

zamknij zgasłe oczy

bym mógł w ziemię wrosnąć

strzelić potem do słońca smreczyną

i na zawsze szumieć już

nad moją dziedziną.

Kiedy góral umiera to dzwony mu nie grają

cicho wspina się pod bramy góralskiego rogu

Tylko strumień na kamieniach żałobną nutę składa

tylko nocka chmurnooka górom opowiada.

A gdy góral już umrze nikt nie układa baśni

tylko w niebie roziskrzonym mała gwiazdka gaśnie

Ziemia twardą, szorstką ręką tuli go do siebie

By na zawsze mógł już zostać pod góralskim niebem. [1]

Niech ta piosnka Harlemu będzie naszą modlitwą ....

marol

[*]
Wspaniały człowiek, Markowe będą puste bez Niego.